Onsen-addict

Gisteren ben ik van Nikko naar Kyoto gereisd. Ik heb een JR Pass (vrijpas voor alle treinen van de Japan Rail maatschappij, inclusief de shinkansen/bullettrains) Ik ben blij dat ik dit jaar een koffer met wieltjes heb. Vorige keer had ik die in Japan gekocht en op de terugreis gebruikt. Japanse stations zijn bijna drempel-vrij dus ik rol mijn koffer overal (waar nodig) heen en tillen is er dus niet bij.

Het was alleen wat lastig in de bus. Een jong meisje (denk ik?!?!) stond van der stoel op om mij te helpen. Hmmm, als ik de koffer niet kan tillen, ben ik bang dat die fragiele meisje dat zeker niet gaat lukken. Ik had de koffer echter al het trapje op getild voor ze haar rug kon vertillen.

Het ryokan (japanse inn) is nog steeds net zo mooi als vorige keer dat ik er was en de tuin (hoewel nu niet in het rood gehuld) is een erg prettig uitzicht. Ik heb een internetverbinding in de gezamelijke ruimte (die ik bijna voor me alleen heb). En ik heb een mooie tatami (sto-matten) kamer van 5-tatami groot (1 tatami is ongeveer 1,5 vierkante meter) en een airco die de kamer 's ochtends wel warm krijgt (heb ik vanochtend gemerkt).

Vanochtend ben ik met de bus (waarvoor mijn JR-pas ook geldig is) naar het station gegaan. Ik heb mijn shinkansenkaartjes voor vandaag, morgen en overmorgen geregeld voor respectievelijk de bestemmingen Himeji, Futaminoura en Hiroshima. Ik heb mijn trip naar Iga-Ueno laten vallen voor Hiroshima. Ik heb zo ondertussen een overkill aan kastelen gehad en ben toe aan de meest gefotografeerde Torii (shinto poort) van Japan. Deze staat in het dorpje Miyajima, vlak bij Hiroshima. Verder geeft deze trip mij de kans om Hiroshima-ookonomiyaki te eten. Hmmm, omelet met noedels en zoveel MAYO als je maar wilt.:-)

Goed vandaag dus Himeji. Ik was erg onder de indruk van dit kasteel. Zeker omdat wat ik tot nu gezien had allemaal betonconstructies waren geweest met een modern uitelijk. Himeji-jo (kasteel van Himeji) heeft een houten constructie en is erg GROOT. Dit kasteel is zeker een must-see voor alle fans van de Japanse krijger-cultuur. Ik kan er verder weinig over schrijven dan dat ik het een verfrissing vond na allen shinto schrijnen en tempels van Nikko. Ik heb een hoop foto's gemaakt en er een aantal van het kasteel en de tuin ernaast online gezet.

Jammergenoeg was het vandaag regenachtig en later in de middag ging het plenzen van de regen. Op de terugreis van Himeji las ik in mijn Lonely Planet, dat er een oude onsen in Kyoto was. Het was koud en ik was al nat van de regen dus ik besloot erheen te gaan. Een paar haltes met de metro (voor mij een eerste keer in Japan) en daarna was het niet al te ver meer lopen. Maar....dit metrostation had twee uitgangen! Daar had ik niet op gerekend. Ik koos er een.....de verkeerde!

Door de plensregen was ik driftig op zoek naar mijn onsen. Als een alcoholverslaafde op zoek naar een kroeg werd ik wanhopiger naar warm water om me heen in plaats van koud water op mijn hoofd. Na veel vragen kwam ik toch nog bij mijn versie van de slijterij aan. Ik besefte me dat ik hier in Japan een verslaving heb opgelopen. Bij mijn volgende OA-meeting zal ik de woorden spreken: "Hi, I am Arjan and I am an Onsenholic", en iederen zal roepen "Hi, Arjan!"

Dezeo onsen heeft ook twee rotembo (buitenbaden) een steenkoude en een warme. Verder zijn er kruidenbaden, een cederhouten bad, een soort electrische-jet-bad (waar ik overigens snel weer uit ging want ik kon enige lekspanning opmerken waar ik niet op zat te wachten) en nog twee waarvan ik niet weet wat ze specifiek anders maakt. Er zijn ook twee sauna's (en nu ga ik de Lonely Planet quoten, omdat ik het met ze bijzonder eens ben): een sauna is gewoon warm/heet de andere heeft ruweg de teperatuur van de zon. Ik bleef tussen het koude buitenbad en de inferno-sauna heen en weer lopen tot ik me moe van het heen en weer lopen in het kruidenbad liet zakken. Ahhh "the junky satisfaction"....