Get(r)ouwde rotsen bij Ise
Door: Arjan
Blijf op de hoogte en volg Arjan
27 Februari 2008 | Japan, Ise
Vanochtend was ik vroeg bij de bushalte. Het sneeuwde en de tuin in mijn ryokan was bedekt met een klein laagje sneeuw. Nog half in slaap dat ik mijn bus aan te zien komen. Ik stapte in... twee tellen later.... dit is mijn bus niet. Dit is geen JR bus. Ik heb geen idee waar ik nu ben.
De electronische omroepvrouw riep "baldibla eki mae" oftewel "halte voor baldibla station". Ik vroeg de chauffeur snel of hij ook naar Kyoto eki ging, maar helaas. Dan maar snel hier eruit. Ik kon bij de 7/11 nog even onigiri en drinken halen voor die dag en dan bij dit station de trein/tram/metro of bus nemen naar kyoto.
Natuurlijk vergeet ik mijn paraplu bij de winkel om mijn ochtend compleet te maken. Verder reis ging gelukkig wel voorspoedig en om 11:00 kwam ik op Futaminoura aan (een klein, heel klein dorpje bij Ise). De twee rosten (bekend van veel Japan-foto's en aan elkaar gebonden door touw) waren kleiner dan ik verwacht had en dichterbij. Ik kon er heen lopen zonder mijn knieën nat te maken. (Wat ik niet gedaan heb :-))
Verder was het wel een welkome afwisseling van de overweldigende pracht en praal van Nikko.
Daarna was het een wandeling van een half uurtje naar Azuchi Momoyama Bunka Mura. Zo, dat klinkt tenminste als een cultureel verantwoorde naam.
Deze plek werd op internet beschreven als een soort Archeon van Japan en is ook bekend als "Edo Wonderland" (een iets minder cultureel verantwoorde naam). Dit bezoekje was een beetje zonde van mijn tijd en geld. Voor sommigen (met genoeg tijd in Japan en evt. kleine kinderen) zou ik het zo aanraden, maar ik was er niet echt van onder de indruk. Er waren wat hoogtepunten die ik jullie echter niet wil onthouden:
- Ik was 1 van de 12 bezoekers van die dag dus het was in een streep doorlopen
- Ik ben verdwaald in het ninja doolhof-huis (voor kinderen, dus)
- Ik mocht een enorme roltrap de berg op nemen
- Ik moest enigszins grinniken toen een man uit het publiek in een korte theatershow meedeed met een samoerai-pruik en gouden jinbaori (soort middeleeuwse bodywarmer) over zijn spijkerbroeken en kabeltrui
Voor het geld dat ik voor een entreekaartje heb betaald had ik echter ook een overheerlijke ise-ebi (kreeft) kunnen eten....
Ik was eerder uit het wonderland dan ik van tevoren had gedacht, dus ik had nog tijd om een ongeplande trip naar de schrijn van Ise te maken. Deze schrijn wordt sinds de 3de eeuw (n.Chr.) elke 20 jaar opnieuw opgebouwd op het braakliggende terrein ernaast. Het is een schrijn van voor het boeddhisme in Japan was. Hierdoor is de architectuur van deze schrijnen (want er zijn meer gebouwen) anders dan de door boeddhisme beïnvloedde schrijnen die je in Japan voornamelijk tegenkomt.
Gelukkig was de hoofdschrijn afgeschermd met vier rijen schutting, zodat je precies niets ziet en er mochten ook geen foto's gemaakt worden. Op het omliggende terrein was wel meer te zien van de architectuur aan de kleinere maar gelijksoortige gebouwen.
Al met al een lange dag, zonder onsen....
De electronische omroepvrouw riep "baldibla eki mae" oftewel "halte voor baldibla station". Ik vroeg de chauffeur snel of hij ook naar Kyoto eki ging, maar helaas. Dan maar snel hier eruit. Ik kon bij de 7/11 nog even onigiri en drinken halen voor die dag en dan bij dit station de trein/tram/metro of bus nemen naar kyoto.
Natuurlijk vergeet ik mijn paraplu bij de winkel om mijn ochtend compleet te maken. Verder reis ging gelukkig wel voorspoedig en om 11:00 kwam ik op Futaminoura aan (een klein, heel klein dorpje bij Ise). De twee rosten (bekend van veel Japan-foto's en aan elkaar gebonden door touw) waren kleiner dan ik verwacht had en dichterbij. Ik kon er heen lopen zonder mijn knieën nat te maken. (Wat ik niet gedaan heb :-))
Verder was het wel een welkome afwisseling van de overweldigende pracht en praal van Nikko.
Daarna was het een wandeling van een half uurtje naar Azuchi Momoyama Bunka Mura. Zo, dat klinkt tenminste als een cultureel verantwoorde naam.
Deze plek werd op internet beschreven als een soort Archeon van Japan en is ook bekend als "Edo Wonderland" (een iets minder cultureel verantwoorde naam). Dit bezoekje was een beetje zonde van mijn tijd en geld. Voor sommigen (met genoeg tijd in Japan en evt. kleine kinderen) zou ik het zo aanraden, maar ik was er niet echt van onder de indruk. Er waren wat hoogtepunten die ik jullie echter niet wil onthouden:
- Ik was 1 van de 12 bezoekers van die dag dus het was in een streep doorlopen
- Ik ben verdwaald in het ninja doolhof-huis (voor kinderen, dus)
- Ik mocht een enorme roltrap de berg op nemen
- Ik moest enigszins grinniken toen een man uit het publiek in een korte theatershow meedeed met een samoerai-pruik en gouden jinbaori (soort middeleeuwse bodywarmer) over zijn spijkerbroeken en kabeltrui
Voor het geld dat ik voor een entreekaartje heb betaald had ik echter ook een overheerlijke ise-ebi (kreeft) kunnen eten....
Ik was eerder uit het wonderland dan ik van tevoren had gedacht, dus ik had nog tijd om een ongeplande trip naar de schrijn van Ise te maken. Deze schrijn wordt sinds de 3de eeuw (n.Chr.) elke 20 jaar opnieuw opgebouwd op het braakliggende terrein ernaast. Het is een schrijn van voor het boeddhisme in Japan was. Hierdoor is de architectuur van deze schrijnen (want er zijn meer gebouwen) anders dan de door boeddhisme beïnvloedde schrijnen die je in Japan voornamelijk tegenkomt.
Gelukkig was de hoofdschrijn afgeschermd met vier rijen schutting, zodat je precies niets ziet en er mochten ook geen foto's gemaakt worden. Op het omliggende terrein was wel meer te zien van de architectuur aan de kleinere maar gelijksoortige gebouwen.
Al met al een lange dag, zonder onsen....
-
27 Februari 2008 - 18:27
Nijn:
rotsen? rosten? eeh *confused*
giechel :D
xxx!! -
27 Februari 2008 - 21:53
Arjan:
@nijn: Haha...ha. Ik heb het al veranderd :-P -
27 Februari 2008 - 22:23
Iems :
He Arjan,
Alles goed? Ga je binnenkort mee naar winterwonderland in Enkhuizen. Hebben ze geen doolhof :-)
Vandaag hebben we onze oorkonde gehad voor het keurmerk "goed voor elkaar". Was heel leuk. Ben echt giga verkouden, maar dat gaat wel weer over.
Tarzan was vet gaaf, hadden goede plaatsen!
Nike is ook weer beter, maar moet veel op dinsdag voetballen, dus we moeten maar even kijken hoe we dat gaan doen (Niels heeft ook nog wat ritjes te goed).
Mijn computer is gecrashes en er is nog veel meer, maar dat vertel ik volgende week wel...
Zie je zondag
Liefs je zussie
-
28 Februari 2008 - 13:57
Arjan:
@iems: Laat Niels eerst maar even rijden, kan ik ook weer bijkomen van alle achterstallige zaken die er nog open liggen... Daarna wil ik echter weer snel in het zadel! Gaaf dat jullie het zo leuk hadden bij Tarzan. Met wie waren jullie allemaal? Tot zondag!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
