Yabusame
Door: Arjan
Blijf op de hoogte en volg Arjan
11 Februari 2008 | Japan, Odawara
Ik ben net terug uit Odawara, waar het jaarlijkse "ume/plum festival" gehouden werd. Voor dit festival wordt er ook elk jaar een Yabusame-embu gehouden. Demonstratie van boogschieten vanaf een galopperend paard op 3 doelwitten langs een rechte baan van zo'n 260 meter.
Even tussendoor: Wel lief van de oude H. Hij ging zelf niet mee naar Odawara want hij ging Yabusame altijd bij Kamakura Tsurugaoka Hachiman-gu kijken en Yabusame is Yabusame. Allemaal same-same. Maar toch wilde hij niet dat ik verdwaalde dus zei hij nog: "Als je nu op Odawara aankomt dan moet je maar gewoon met iedereen meelopen. Iedereen gaat daarheen, het is immers een nationale feestdag."
Maargoed, op Odawara aangekomen inderdaad met de stroom mee naar het kasteel. Ik was wat vroeg dus ik ben eerst nog wat door het kasteel gelopen. Na een tijdje vroeg ik me af waar het dan precies gehouden zou gaan worden, aangezien er nog niets opgebouwd was... Ik vroeg het aan een loket-mevrouw en toen werd mij verteld waar ik wel heen moest. Met de bus! 30 min! Niet echt meer in Odawara! Aha, heel handig.... Goed na 30 min in de bus kwam ik net te laat aan en had ik het begin gemist. Erger dan dat, het zag nu al zwart van de mensen. Heel lastig om nu nog een goed plekje te vinden.
Uiteindelijk maakte iemand vooraan ruimte voor mij. Een oude man en vrouw met enorme camera's. De vrouw vroeg me of ik Yabusame mooi vond; wat ik van Japan vond; hoelang ik hier was; hoelang ik zou blijven. etc etc etc. Daarna kreeg ik het aanbod om de volgende keer in Japan bij hun te blijven, omdat hun 3 kinderen toch al uit huis waren. Het was duidelijk alleen een beleefdheidsgebaar, want ik heb geen adres of wat dan ook, maar toch lief. Had overigens wel grappig geweest om op dat moment de stomme gayjin uit te hangen en hun adres te vragen en alvast een afspraak te maken...
Yabusame was ondertussen druk aan de gang. Nu ik vooraan zat hoopte ik goede foto's te kunnen maken, maar met al dat tegenlicht viel dat erg tegen. Plus het feit dat alle Japanners gaan zitten als er niets gebeurd (uit beleefdheid voor de mensen achter hun, zodat die ook kunnen zien dat er niets gebeurd), maar als er vervolgens een ruiter aankomt razendsnel op hun voeten staan. Hierdoor werd het inschatten van een foto-moment steeds lastiger. Na een paar pogingen gaf ik maar op en ben alleen gaan kijken. Veel betere ervaring als je niet met je camera loopt te prutsen.
Op een bepaald moment hoorde ik "brabel-brabel KAWASAKI" omgeroepen worden. Ha, dat was mijn contact waarmee ik heen en weer had gemaild. Nu even goed opletten, dan kan ik hem straks misschien aan zijn jas trekken.
Hmm, dat lijkt wel... Ohw, dat had ik niet verwacht! De ruiter in kwestie was een meisje (17-18 jaar schat ik). Helemaal niet een of andere "salary-man" uit Tokyo met exotische hobby, met wie ik dacht ge-e-maild te hebben.
Op de foto kijkt ze een beetje sipjes. Dat komt waarschijnlijk omdat ze haar eerste doelwit mistte; de tweede voorbijreed en bij de derde de pees uit haar pijl was. Desalniettemin, ik doe het haar niet na. Die paarden gaan echt heel hard en de mato/doelwitten waren echt bijzonder klein!
Na deze embu heb ik haar helaas niet aan kunnen spreken dus heb haar net even ge-e-maild.
Als ik toch eens zo kon rijden en schieten... hmmmm.... echt heel imposant!
Even tussendoor: Wel lief van de oude H. Hij ging zelf niet mee naar Odawara want hij ging Yabusame altijd bij Kamakura Tsurugaoka Hachiman-gu kijken en Yabusame is Yabusame. Allemaal same-same. Maar toch wilde hij niet dat ik verdwaalde dus zei hij nog: "Als je nu op Odawara aankomt dan moet je maar gewoon met iedereen meelopen. Iedereen gaat daarheen, het is immers een nationale feestdag."
Maargoed, op Odawara aangekomen inderdaad met de stroom mee naar het kasteel. Ik was wat vroeg dus ik ben eerst nog wat door het kasteel gelopen. Na een tijdje vroeg ik me af waar het dan precies gehouden zou gaan worden, aangezien er nog niets opgebouwd was... Ik vroeg het aan een loket-mevrouw en toen werd mij verteld waar ik wel heen moest. Met de bus! 30 min! Niet echt meer in Odawara! Aha, heel handig.... Goed na 30 min in de bus kwam ik net te laat aan en had ik het begin gemist. Erger dan dat, het zag nu al zwart van de mensen. Heel lastig om nu nog een goed plekje te vinden.
Uiteindelijk maakte iemand vooraan ruimte voor mij. Een oude man en vrouw met enorme camera's. De vrouw vroeg me of ik Yabusame mooi vond; wat ik van Japan vond; hoelang ik hier was; hoelang ik zou blijven. etc etc etc. Daarna kreeg ik het aanbod om de volgende keer in Japan bij hun te blijven, omdat hun 3 kinderen toch al uit huis waren. Het was duidelijk alleen een beleefdheidsgebaar, want ik heb geen adres of wat dan ook, maar toch lief. Had overigens wel grappig geweest om op dat moment de stomme gayjin uit te hangen en hun adres te vragen en alvast een afspraak te maken...
Yabusame was ondertussen druk aan de gang. Nu ik vooraan zat hoopte ik goede foto's te kunnen maken, maar met al dat tegenlicht viel dat erg tegen. Plus het feit dat alle Japanners gaan zitten als er niets gebeurd (uit beleefdheid voor de mensen achter hun, zodat die ook kunnen zien dat er niets gebeurd), maar als er vervolgens een ruiter aankomt razendsnel op hun voeten staan. Hierdoor werd het inschatten van een foto-moment steeds lastiger. Na een paar pogingen gaf ik maar op en ben alleen gaan kijken. Veel betere ervaring als je niet met je camera loopt te prutsen.
Op een bepaald moment hoorde ik "brabel-brabel KAWASAKI" omgeroepen worden. Ha, dat was mijn contact waarmee ik heen en weer had gemaild. Nu even goed opletten, dan kan ik hem straks misschien aan zijn jas trekken.
Hmm, dat lijkt wel... Ohw, dat had ik niet verwacht! De ruiter in kwestie was een meisje (17-18 jaar schat ik). Helemaal niet een of andere "salary-man" uit Tokyo met exotische hobby, met wie ik dacht ge-e-maild te hebben.
Op de foto kijkt ze een beetje sipjes. Dat komt waarschijnlijk omdat ze haar eerste doelwit mistte; de tweede voorbijreed en bij de derde de pees uit haar pijl was. Desalniettemin, ik doe het haar niet na. Die paarden gaan echt heel hard en de mato/doelwitten waren echt bijzonder klein!
Na deze embu heb ik haar helaas niet aan kunnen spreken dus heb haar net even ge-e-maild.
Als ik toch eens zo kon rijden en schieten... hmmmm.... echt heel imposant!
-
11 Februari 2008 - 11:22
Tineke:
Nou, ik vind die fotos anders best cool!
ondanks het tegenlicht...
X -
11 Februari 2008 - 11:26
Arjan:
@Tineke: Ssstt, niet doorvertellen, deze foto's zijn de 3 betere foto's... :-P
Die eerste foto vind ik wel goed, omdat de pijl nog in de lucht "hangt". -
11 Februari 2008 - 12:23
Nijnie:
eehm beter 3 foto's dan geen foto's..je doet toch nooit wat met die 20 ' reserve' foto's :) ziet er wel gaaf uit though. Doe jij dat soort dingesen nou maar niet met nike he! Hou jij die knol maar stevig beet..voor je het weet val je op je (_!_) !!
hihihi
xxxx -
11 Februari 2008 - 15:01
Nijn:
@ je smsje : neej laat die outfit maar zitten :D concentreer jij je nou maar op het vinden van het ultieme japanse trendy paar gympies of iets anders raars :)
hihihi
xxxxx -
11 Februari 2008 - 21:58
Renate:
super foto's!!!!
en zou je het zelf ook durven?
nou veel plezier vandaag,ik ga zo(nou ja zo) naar bed en jij staat zo(?) weer op.
heb vandaag met de hondjes en Annemijn langs de Vondelweg gelopen(weilanden) en woensdag komt ze hier gezellig eten.
liefs Renate -
12 Februari 2008 - 08:21
Arjan:
@nijnie: Ik ben er al een keer in galop af gestuiterd en dat viel best mee.... Jammer dat je niet zo'n outfit wilt...:-P.... Volgende week vrijdag weer naar Tokyo dus dan ga ik kijken voor gympen... Knus! van mij!
@Renate: Ik denk wel dat ik het zou durven, maar niet dat ik het zou kunnen. :-) -
12 Februari 2008 - 09:03
Netje:
Netje heeft maat 38 (schoenen he, niet lijf! Dat is jaaaaaaaaaren geleden, snik...), is dat nog belangrijk om te weten? WAHAHAHA -
12 Februari 2008 - 09:13
Arjan:
@Netje: Ik weet niet of die cosplay-boots uit Harajuku in mijn koffer passen, hoor! :-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
