Nikko en onsen

Voor ik begin met mijn post wil ik graag ook even wijzen op de foto's die ik heb geupload bij het bericht penis-sake. Dus, voor eenieder die vieze plaatjes wil kijken ;-)... Of gewoon voor wie een stukje japanse volklore wil opsnuiven...

Vandaag ben ik vroeg opgestaan om de eerste bij alle belangrijke sites van Nikko te zijn. Het is in het weekend altijd erg druk in Nikko, maar de meeste toeristen komen voor een dagje. Dat betekent dat vanaf het moment dat de eerste trein aankomt het druk is.

Ik had al een route aanbevolen gekregen van de hoteleigenaar.

Even tussendoor: De hoteleigenaar is overigens geen zen-monnik. Hij is een ge-re-immigreerde Japanner die 30 jaar in Californië heeft gewoond. Dat merk je ook meteen aan de manier van zaken doen. Overal staat duidelijk aangegeven wat het kost en hij vertelt het ook nog de eerste keer dat je aankomt. Ik vroeg hem naar de "zen-joga" class die gegeven zou worden in de ochtenden. Daarop vertelde hij dat de zen-monnik die dat doet op vakantie is dus dat deze lessen niet door gaan. Toen ik hem vroeg welke tempel de monnik vandaan kwam, wist hij het niet. Ik vroeg hem of de monnik Soto of Rinzai was (alsof dat belangrijk is, maar goed het was een chit-chat in de auto). Hij antwoordde: "Yeah, I believe he is like Shinto or something, I dunno!" Hmmm, is dat niet...I dunno...een andere religie...?!?

Anyhow, Wat betreft die route is er ook nog een interessant detail. Hij tekende met licht roze stift op mijn kaartje hoe ik morgen het beste kon lopen. Ik vond dat hij nogal specifiek was in hoe ik heen en terug moest en in welke volgorde ik dingen moest bekijken, maargoed ik gaf er verder geen aandacht aan. Tot ik bij een restaurantje kwam later die avond en de dame die het restaurant runde mij vroeg waar ik verbleef. Ze vroeg of ik een kaartje had. Ik haalde mijn kaart tevoorschijn, maar in het licht van het restaurant was de in roze getekende route niet zichtbaar. Ze kwam aan met een rode marker en beschreef mij hoe ik het beste kon lopen morgen. Weer met dezelfde "dwingende" toon in de volgorde:
Eerst daarheen (tekent een 1 op het blaadje) dan daarheen (tekent een 2 op het blaadje) etc etc.

Toen ik terug kwam op mijn kamer ging ik de kaart nog eens bekijken. Vanaf het htoel waar ik verblijf had ze exact dezelfde route getekend als de eigenaar van het hotel. Ik begon me af te vragen wat er gebeurde als ik de route achterstevoren zou volgen, of van het getekende pad zou afwijken. Misschien stort Nikko wel in elkaar of zakken alle souvenirshops weg in de grond.

Ik zal het echter nooit weten want ik ben de beschreven route gevolgd en ben (letterlijk) voor de tourgroups uit in recordtijd langs alle sites gegaan.

Moe van de trip kwam ik bij het VVV van Nikko terecht om te vragen naar een nabije onsen (warme bron waar je in kan baden). Eerst kreeg ik een theeceremonie aangeboden een verdieping hoger. Hoewel de smaak van de thee me weer wakker waakte, zorgde het ook voor het bijna missen van mijn bus (1x in 2 uur) naar de onsen. Ik stond gelukkig op tijd bij de halte. Een mevrouw vroeg me waar ik heen moest. Er kwam een bus aan en ze vertelde mij dat ik moest wachten op de volgende. Toen de bus weg reed zag ik mijn bestemming dus WEL in hiragana (1 van de 3 soorten geschreven taal in Japan) op de bus staan. Dan maar met de taxi. Het begon te regenen toen ik de taxi instapte.

Na een korte rit kwam ik aan bij de onsen. Het sneeuwde inmiddels. De onsen was niet zo bizar heet als ik verwacht had. Ik had beelden in mijn hoofd van een onsen waar ze naast je in het water kreeft (kunnen) koken. Deze onsen heeft ook een buitenbad en dat was met dit weer echt geweldig. In een heet bad terwijl de sneeuw op je hoofd valt...